Duizend foto s
Gespreid over de houten vloer
vergeelde foto’s met kartelrand
waarvan ik het bestaan vergeten was
de mooiste hou ik teder in mijn hand
daar sta je met lachende toet
in zwart en wit zonnig te stralen
ik kan me het intense moment
nog wel voor mezelf ophalen
zou jij nog weten hoe het was
daar in die pruimengaard
we smulden van het wellustig zoet
de pitten als herinnering bewaard
mijn gedachten gaan vliegens vlug
waar zijn ze gebleven, ik ben ze kwijt
want jij zei tegen mijn al snel gedag
“ tot in de pruimentijd ”