De strijd van bedrogen dromen


De deur van het portiek stond open
er klonk gestommel uit het trappehuis
Ik kwam het halve trapje afgelopen
wat ik daar aantrof was niet pluis

In de gang bij de boxen ineengedoken
zit een meisje of zelfs al een vrouw
Haar haren ietwat warrig opgestoken
een triest gezicht , mager en grauw

Gaat het met je , is mijn eerste vraag
het antwoord spreekt al uit het tafereel
Ze zei ; het is mijn dag niet vandaag
het werd mij net allemaal teveel

Op de grond liggen een spuit en een doek
een combinatie van bedrogen dromen
Deze trip eindigde hier in de hoek
en gaat hier vandaan niet verder komen

Kun je staan ,het is hier niet ideaal
kan ik iemand bellen om jou te halen
Of kom je al weer ietsje op verhaal
het is voor mij wat lastig in te schalen

Sorry ,het gaat al wel weer wat beter
het bleke gezicht probeert gerust te stellen
Ik geloof het antwoord voor geen meter
maar laat haar ,haar illusie vertellen

Ze graait haar gebruiksgoederen bijeen
en krabbelt weer langzaam overeind
Staat ,leunt tegen tegen het koude steen
als ze voorzichtig uit het portiek verdwijnt

Ze strompelt weer verder met haar leven
ik blijf achter met een machteloos gevoel
Zij is de enige die een wending kan geven
nog hulpeloos in haar strijdgewoel