In Valentijns armen
Hij lacht, kijkt je innig aan
je voelt hem naast je staan
hij kust je op je ene oor
wellustig droom je door
Zou hij je komen vangen
met kussen komen behangen
de warme nacht met je delen
vurig met je willen spelen?
Zal hij je helemaal verwarmen
als je slaapt in zijn armen
worden jullie dan samen één
niet meer, nooit meer alleen!
En dan bij het ontwaken
moet je een verzuchting slaken
de plek naast je blijkt leeg
Valentijn was maar van waterdeeg
je voelt hem naast je staan
hij kust je op je ene oor
wellustig droom je door
Zou hij je komen vangen
met kussen komen behangen
de warme nacht met je delen
vurig met je willen spelen?
Zal hij je helemaal verwarmen
als je slaapt in zijn armen
worden jullie dan samen één
niet meer, nooit meer alleen!
En dan bij het ontwaken
moet je een verzuchting slaken
de plek naast je blijkt leeg
Valentijn was maar van waterdeeg
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, februari 11, 2014 16:49 |
| mooi | |
| John Kroos: | Maandag, februari 10, 2014 20:19 |
| een passioneel ontwaken in de leegte van de dag die nog naast je ligt.. Graag gelezen en succes gewenst, John |
|
| youkie: | Maandag, februari 10, 2014 16:32 |
| en toch was het een mooi droom liefs |
|
| liesjequilt: | Maandag, februari 10, 2014 12:53 |
| soms loopt het leven zo. gr. Liesbeth |
|
| windwhisper: | Maandag, februari 10, 2014 12:39 |
| maar dat zul je nooit zeker weten lieve groet Cobie succes |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, februari 10, 2014 11:30 |
| leuk geschreven Jose |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||