Marieke mijn paard
Mijn lief naamgenootje
mijn klein groot paard
Je bent één van de laatste dieren die ik nog heb
maar je bent mij zoveel waard.
Met je fluwelen zachte ogen
kijk je me vragen aan
zou ik wel een wortel mogen?
voor het slapen gaan?
Je hebt een lange zwarte staart en manen
en een lekkere dikke kont.
Zacht en rustig ben je in je gebaren
en een fluweel zachte mond.
Mijn naam is Wytske Maryke
en eens moet ik je laten gaan
Mijn mooie belgische Marieke
het is met jou elke dag genieten.
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, februari 15, 2014 12:56 |
| mooi gedicht | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, februari 15, 2014 10:52 |
| mooi weergegeven | |
| windwhisper: | Zaterdag, februari 15, 2014 06:51 |
| de ban tussen vrouwke en paard is zo liefdevol en zo vol warmt | |
| Bob Van St. Job: | Vrijdag, februari 14, 2014 23:39 |
| Complexloze dierenliefde. Innemend goed. | |
| wytske: | Vrijdag, februari 14, 2014 22:57 |
| sorrie, het moet zijn ---kijk je me vragend aan--- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wytske |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||