verspilling
ik krijg de rillingen van mijn verspillingen
krijg geen baat van mijn haat
ik maak mij klaar voor de grote parade
waar de rest van mijn angsten mijn naam kunnen raden
ik trek gezichten die andere mensen kunnen schaden
ik ben met vergif aan het spuwen
je moet mij daarom niet duwen
het leven is al bezaaid met oorlogsgruwen
totdat mijn geweten verscheen
zaait er geen haat meer al die shit verdween
want ik word ook na deze waarheid wijzer
sprankelende woorden uit die mooie vijver
gelukkig ben ik niet alleen een dichter maar ook een schijver
ik leef in een wereld waar mijn geluk is gedoofd
ik draai die koord maar toch niet om mijn hoofd
daar heb ik toch nooit in geloofd
ik ben met mijn angsten verloofd
krijg geen baat van mijn haat
ik maak mij klaar voor de grote parade
waar de rest van mijn angsten mijn naam kunnen raden
ik trek gezichten die andere mensen kunnen schaden
ik ben met vergif aan het spuwen
je moet mij daarom niet duwen
het leven is al bezaaid met oorlogsgruwen
totdat mijn geweten verscheen
zaait er geen haat meer al die shit verdween
want ik word ook na deze waarheid wijzer
sprankelende woorden uit die mooie vijver
gelukkig ben ik niet alleen een dichter maar ook een schijver
ik leef in een wereld waar mijn geluk is gedoofd
ik draai die koord maar toch niet om mijn hoofd
daar heb ik toch nooit in geloofd
ik ben met mijn angsten verloofd
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, december 06, 2014 19:33 |
| Interessant mooi gedicht en voelbaar verwoord Liefs |
|
| windwhisper: | Maandag, februari 17, 2014 07:54 |
| moeilijk te leven met die angst liefs Cobie |
|
| kimmytje: | Maandag, februari 17, 2014 07:33 |
| Heftig dicht, Heel emotioneel en voelbaar wat je wil aantonen Liefs Kimmy |
|
