Het huis van glas
het huis van glas
ik betrad
het huis van glas
wist meteen niet
meer
wat boven of
beneden was
ook binnen buiten
gaf problemen
omdat lichten
dwars
door muren schenen
kamers leken
virtueel
in transparante
scheiding
toch beperkten zij
de ruimte
in voelbaar
substantieel
alles leek te
zweven
tussen kelder en
het dak
alleen door het
bewegen
zag je dat er
leven was
er was iets mis
in het huis van
glas
pas in het
kleinste kamertje
wist ik wat het was
wil melker
17/02/2014
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, februari 17, 2014 22:25 |
| Heerlijk gedicht Wil en ik heb het graag gelezen. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Maandag, februari 17, 2014 17:48 |
| Heel fraai zweverig en doorzichtig huis Wil, wat is er eigenlijk mooi of bijzonder aan ? Alleen het kleinste kamertje? Met glimlach gelezen. Fijne avond en warme groet. Anneke |
|
| kimmytje: | Maandag, februari 17, 2014 07:36 |
| Heel leuk verwoord, ook als je bekijkt zoals je zegt het kleinste kamertje weet je dan uiteindelijk niet welke de kleinste is als alles van glas is. Heel mooi alweer Liefs kimmy |
|
| windwhisper: | Maandag, februari 17, 2014 06:54 |
| je hebt wel veel bekijks als je in zo''n huis van glas woont en geen gordijnen hebt liefs Cobie goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||