Elke nacht blijf ik denken
ik lig wakker, val niet in slaap
ik bedacht me net:
‘wat als ik nu van deze wereld weg zou gaan’
Opgeven, dat wil ik al zolang
maar toch, iets houdt mij tegen
juist datgene maakt mij zo bang
Ongelukkig zijn
en ergens toch willen blijven leven
al is het niet gemakkelijk
elke dag op te staan
Voor wie moet ik blijven
niemand die mij zou missen
geen vrienden of familieleden
die om mij geven
Ze hebben gelijk
want ik ben niets waard
voor hier op aarde te blijven
heb ik geen enkele reden …
ILse Bruintjes: | Dinsdag, februari 18, 2014 15:07 |
het leven heeft ook mooie kanten je kunt er zoveel uit halen en gelukkig wezen kijk daar eens na mooi ontroerend gedicht | |
teun hoek: | Dinsdag, februari 18, 2014 09:06 |
een enorm verlangen naar vriendschap en genegenheid, waar je zelf in moet duiken. niet in deze herhaling vervallen maar je richten op waar geluk verborgen ligt en dat is in vele dingen. Sterkte. h. gr. th |
|
gedichtenlady: | Maandag, februari 17, 2014 21:10 |
Niet echt autobiografisch, Maar ik denk wel nog veel na over de dood, maar toch ergens wil ik blijven leven: mijn psychologe zei ooit eens: "de mensen die zelfmoord plegen willen niet echt dood, het is een teken dat ze heel ongelukkig zijn" en ik kan haar daar ergens in volgen. Maar, 4 jaar geleden (ongeveer) was het enige moment dat ik het ook effectief ging doen, maar een ex-leerkracht heeft me toen tegengehouden en daar kom ik vaak bij heel veel mensen op terug ... |
|
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: Christa | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2014 | ||
Thema's: |