Roos
Lang ben ik hier niet geweest
vandaag is een andere dag
er is rust een vrede
vogels zingen in de polder
de specht klinkt als een klok
dus wat is tijd.
Ik zoek die ene boom net als toen
het koud was, verlaten
in een dunne zwarte jurk
ze heeft zich anders gevormd
toont al een zweem van groen.
Ik praat met je om de tijd te doden
humor is ons niet vreemd
krachtig wapen tegen te pijnlijk niet begrijpen
van de wereld, de geest in jou wist
je zou het niet aanvaarden.
Ik zweeg pakte je hand
compromisloos hadden we lief
als goede vrienden al te eerlijk
renden we samen naar de afgrond
toen stond ik daar alleen.
Ze hebben het over keuze en respecteren
woestijnen branden in mijn mond
ik wil verdwijnen in het zand
en aarde eten
ze over keus vertellen
maar vooral over jou, hoe mooi je was
toen je in het voorbij gaan nog even naar me keek.
Een tijdloze geboorte
de beelden van nooit meer
om in te verdrinken
door het wanhopige heen zacht geworden.'
Je was niet de prins op het witte paard zei je
andere gezichten komen nader
ik weet je dichtbij
als de vriend die ik s nachts bellen zou
door licht en dag verlaten
over demonen zullen we niet praten.
Je geeft me de roos terug die ik je bracht.
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, februari 20, 2014 17:03 |
| Abel Arendsoog Esteban Hans Winter en Quicksilver zeer bedankt voor de fijne reacties. Liefs | |
| Quicksilver: | Donderdag, februari 20, 2014 10:18 |
| zucht, heel pakkend gedicht, vind dit heel ontroerend verwoord van begin tot eind! ook mooi... knuffie voor jou, groets |
|
| Hans Winter: | Woensdag, februari 19, 2014 19:40 |
| de specht tikt in dichte bomen stil te loven tijden open, te vinden is er wat je te binden wist, oprechten mogen er waarlijk op zo''n dag van aan de slag in elkaar opgegaan over zijn gekomen. hans |
|
| esteban.: | Woensdag, februari 19, 2014 19:13 |
| ben eventjes sprakeloos Maya... toch blij dat je terug bent! liefs esteban |
|
| Arendsoog: | Woensdag, februari 19, 2014 18:40 |
| Een mooie ode aan degene die je liefhad. Liefde duurt inderdaad eeuwig ook al is daar die onvermijdelijke scheiding. Ontroerend geschreven. Liefs Arendsoog | |
| september: | Woensdag, februari 19, 2014 18:21 |
| Hij nam afscheid van het leven Abel. Liefde is voor altijd. Dank voor je reactie | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||