Toen de vlinder verdronk
Soms kleeft zonlicht aan vochtige wimpers.
Licht en schaduw, een tussenruimte
zonder plechtigheid, geen excuses…
toch wordt opgenomen, je waarnemen
onverwisselbaar.
We blijven sterfelijk.
Veranderlijk,onbestendig
er zijn geen regels
in mijn diepste dalen
© Nathalie Vilain
http://lilymayparker.blogspot.be/
Licht en schaduw, een tussenruimte
zonder plechtigheid, geen excuses…
toch wordt opgenomen, je waarnemen
onverwisselbaar.
We blijven sterfelijk.
Veranderlijk,onbestendig
er zijn geen regels
in mijn diepste dalen
© Nathalie Vilain
http://lilymayparker.blogspot.be/
Reacties op dit gedicht
| Sara Folklore: | Zondag, februari 23, 2014 23:22 |
| In de diepste dalen en de hoogste golven zijn er geen regels... Laat de zon maar schijnen! En spoel aan :-) |
|
| John Kroos: | Zaterdag, februari 22, 2014 00:42 |
| ik denk dat die regels er bij niemand zijn we laten ons dragen door de golven van emoties Mooi verwoord en warme groet, John |
|
| karinvangelder: | Vrijdag, februari 21, 2014 17:46 |
| het leven is soms wonderlijk Lily May .ik schreef net over een nieuwe lente . mooi Nathalie liefs x Karin |
|
| september: | Vrijdag, februari 21, 2014 15:58 |
| Prachtig geschreven Lily May Parker..mijn hart voelde ik reageren bij het lezen ervan. Liefs | |
| Quicksilver: | Vrijdag, februari 21, 2014 15:53 |
| droefmooi gedicht Lily! warme groetknuff |
|
| esteban.: | Vrijdag, februari 21, 2014 13:25 |
| toen de vlinder verdronk stierf de lente... Mooi Lily, liefs esteban |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lily May Parker | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||