Het lucht op

Blijven kijken heeft geen zin. Reik me een woord
dat aanslaat. spreken is smeken om liefde.
De buigzaamheid van woorden en hoe we zonder
ons te pletter zouden zwijgen. Inslaande brand.

Een keel die dorst, verslikt, verschroeit. spreek mond,
spreek. Lief lijf, luister met elke bloedwarme porie.
Er is geen woord voor zwijgen. Met andere woorden

spreken moeten we, het pure en onzegbare vertalen,
het zwijgen de mond snoeren. Een ademstoot
brengt woorden aan het licht. Het bonst en vonkt,
het zingt en regent schuim en as.

Het lucht op.

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

John Kroos:	Maandag, februari 24, 2014 00:22
en toch kan de stilte zo veelzeggend zijn Graag met je mooie woorden meegelezen.. Hartelijke groet, John

september:	Zondag, februari 23, 2014 19:25
Geweldig mooi geschreven, meeslepend en intens..tijdens het lezen een gevoel van eruptie van een vulkaan of een cascade..mooi!

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 23 februari 2014
Thema's: [Delen] [Genegenheid] [Filosofie]