Aangezicht droomde van zien

zijn aangezicht droomde van ogen
zijn ogen droomden van zien
ze hebben elkaar niet bedrogen
ze konden elkaar niet zien.

Zijn aangezicht dat kon spreken
sprak op een dag en vroeg licht
maar ogen kunnen niet horen
toen schreide dat arme gezicht.

Maar ogen weten van tranen
ook ogen die horen noch zien.
Zie je wel denken.. die ogen
dit vloeien is dat zien misschien?

Nooit hebben ze elkaar begrepen
het aangezicht huilde zo zeer
maar de ogen zij waren tevreden
zij vloeiden van langs om meer.

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

september:	Woensdag, februari 26, 2014 00:04
Erg mooi geschreven. Ik heb het een aantal malen herlezen en dan word het nog rijker.

John Kroos:	Dinsdag, februari 25, 2014 19:59
in ieder geval toch een stukje inzicht verkregen Graag gelezen en warme groet, John

kimmytje:	Dinsdag, februari 25, 2014 14:02
Heel mooi hoor! Liefs KImmy

hs:	Dinsdag, februari 25, 2014 12:45
erg mooi/droevig

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 25 februari 2014
Thema's: [Fictie]