de jaren van liefde
in de verte lacht het winterzonnetje
maar duistere wolken trekken samen
over het ontwakend dorpje
vogeltjes pikken de nootjes uit het net
en de duiven zitten op de betonnen schutting
en ik
ik streel zacht ons hondje
dat vriendelijk zijn pootje geeft
maar toch voel ik me stil
wanneer ik kijk naar de foto's op de kast
die me meenemen naar de jaren van liefde
maar duistere wolken trekken samen
over het ontwakend dorpje
vogeltjes pikken de nootjes uit het net
en de duiven zitten op de betonnen schutting
en ik
ik streel zacht ons hondje
dat vriendelijk zijn pootje geeft
maar toch voel ik me stil
wanneer ik kijk naar de foto's op de kast
die me meenemen naar de jaren van liefde
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Donderdag, februari 27, 2014 06:59 |
| Heel mooi weergegeven Ontroerend gemis Dank je voor je reactie op mijn gedicht diagnose. Liefs Kimmy |
|
| Hans Winter: | Woensdag, februari 26, 2014 20:11 |
| nog is er veel aan belevingen dat eens verbond, dat je ondervonden kon vormen, dat je iets meegegeven te vinden liet voor je nogmaals, al is ''t in de vorm van ''en toch'' hans |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, februari 26, 2014 18:00 |
| Lief Roosje laat ik je vertellen dat het nooit went... Koester de liefde van weleer. Ik denk aan je en stuur je een troostknuffel met liefs Anneke |
|
| karinvangelder: | Woensdag, februari 26, 2014 11:23 |
| het duurt soms lang dit een plekje te geven lieve Sandra liefs van mij x Karin |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 26, 2014 10:17 |
| tjonge,wat ontroerend mooi en zo herkenbaar geschreven | |
| teun hoek: | Woensdag, februari 26, 2014 10:16 |
| die intense heimwee naar vroeger , zo begrijpelijk. Sterkte en veel kracht toegebeden. h. gr. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: roosjerood | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||