17 februari 2014 wist mijn vriend mij te verassen met een roos en een tatoeage
met mijn naam op zijn linker onderarm.
Het maakte behoorlijk indruk op mij,
dat hij mijn naam wil dragen voor de rest van zijn leven.

Denk je alles gehad te hebben vroeg hij me ineens ten huwelijk,
Ik wist effe niet hoe ik het had.
We hadden er wel over gepraat enzo,
maar kan nog zeker een paar jaar duren eer het zover is.

Na veel tranen van pijn en verdriet kwamen nu de tranen van puur geluk,
Nee… wat wij samen hebben is echt en heel intiem,
wat wij hebben gaat nooit meer stuk.

Had ik maar het lef om zijn naam op mijn arm te laten tatoeëren
maar ik durf het niet, schijt wat dat betreft in alle kleuren van de regenboog.
Veel te besteden hebben we helaas niet,
maar dat maakt niet uit als je zo intens van elkaar geniet.
En wat betreft gaan trouwen,
wat in ’t vat zit verzuurd niet!!!