achter die lach
tranen ze blijven achter een lach
het masker s nachts opgeborgen
’t leven lijkt een feest dag na dag
Ogenschijnlijk totaal geen zorgen
't masker verbergt vele tranen
die in het donker niemand ziet
teveel blijft zo altijd verborgen
niemand ziet het stille verdriet
deze kopie van een mensenleven
een lachend gezicht lijkt zo echt
niemand die de achtergrond weet
‘t masker word nachts weggelegd
Maar in ‘t donker komen tranen
en niemand bij daglicht mag zien
't blijft voor iedereen een geheim
gewoon een blij mens willen zijn
Karin
karinvangelder: | Vrijdag, februari 28, 2014 22:57 |
lieve Kimmytje nu ben ik ontroerd bij het lezen van jouw woorden . dankjewel Kim je hebt een warm hart . liefs x KARIN |
|
kimmytje: | Vrijdag, februari 28, 2014 21:38 |
Heel mooi, maar ontroerend verwoord Je zou echt dit met iemand moeten kunnen delen Je lijkt me zo''n lieverd, dit allemaal in jezelf opkroppen is niet goed hoor, je verdient beter Liefs Kimmy |
|
John Kroos: | Vrijdag, februari 28, 2014 01:06 |
Mooi verwoord Karin. Maar hoe open je gezicht ook kan zijn, stil verdriet heeft iedereen wel eens. Sommigen verwerken dit het liefst alleen, anderen moeten dit alleen doen, en weer anderen kunnen het snel delen. Maskers dragen we allemaal.. Ik heb je graag gelezen, als altijd.. Warme groet, John |
|
witteroos: | Donderdag, februari 27, 2014 19:53 |
Tranen zijn de parels van de ziel, soms kun je deze beter laten stromen. Dat lucht op. Warme groet |
|
Quicksilver: | Donderdag, februari 27, 2014 15:06 |
ontroerend gedicht waar veel in staat geschreven wat me raakt. warme groets lieve jij |
|
ILse Bruintjes: | Donderdag, februari 27, 2014 15:04 |
Ik laat mij zien aan de buiten wereld een masker op zetten heeft geen zin.. mooi gedicht | |
teun hoek: | Donderdag, februari 27, 2014 13:48 |
ontlading af en toe moet , dan blijft de lach echt. Sterkte , h. gr. th |
|
karinvangelder: | Donderdag, februari 27, 2014 13:34 |
dat gebeurt mij vaak Cobie . jl Zondag nog toen lag de kleinste van de familie onder m''n bed . ''t leek meer een film . 2 jaar en zoiets verzinnen dan lig je in een deuk ! liefs x Karin | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, februari 27, 2014 13:17 |
ja heel mooi | |
roosjerood: | Donderdag, februari 27, 2014 13:06 |
zo ontroerend geschreven ,vaak ligt achter een lach ook een traan ,het geeft niet dat je eens huilt het lukt vaak op ,heel veel sterkte | |
windwhisper: | Donderdag, februari 27, 2014 13:03 |
het gebeurt dat soms een lach de tranen verbergt, soms moet je wel, je gat toch niet alles aan de grote klok hangen, maar het kan ook gebeuren dat je tranen lacht liefs Cobie |
|
Fairouz: | Donderdag, februari 27, 2014 12:49 |
er is anders niets om je voor te schamen hoor Karin. al die opgekropte tranen doen je gezondheid geen goed. en je zou je verbazen mensen met elke dag die dappere "glimlach " . je prikt er vaak zo doorheen ik zeg met anneke ik hoop niet dat het om jezelf gaat gevoelens mag je tonen want niets menselijks is ons vreemd lieve groet, Fairouz |
|
karinvangelder: | Donderdag, februari 27, 2014 12:49 |
gelukkig draag ik geen masker Anneke ooit zei iemand je ogen zijn een open boek . maar ieder huilt weleens in stilte . lachen doe ik liever eerlijk gezegd ik zal er even ''fictief '' bij zetten dat vergat ikhelaas . sorry Anneke. liefs X Karin | |
Anneke Bakker: | Donderdag, februari 27, 2014 12:41 |
Ontroerend gedicht Karin. Ik hoop alleen dat het masker niet jouzelf betreft, dat het fictief is, als dat wel zo is wens ik je heel veel sterkte. Alle goeds en veel liefs. Anneke |
|
wervelende regenboog: | Donderdag, februari 27, 2014 12:32 |
ja zo gaat het vaak Karin we schamen ons voor onze tranen willen ons niet kwetsbaar opstellen heel mooi verwoord! |
|
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 27 februari 2014 | ||
Thema's: |