Ochtend
Ochtend
Er schuilt een weemoed in de ochtend
Licht is koud en desolaat
Ik merk niet dat de zon niet schijnt
Bij aanwezigheid van mijn cynische tranen
Ochtend! Mijn droefheid
Ochtend! Geef mij licht
Ook de dood is een goede vriend
Mijn dromen zijn in 't duister
Alleenheid is de bron van ontwikkeling
Laat mij overgaan...
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Zaterdag, maart 01, 2014 12:38 |
| een triest gedicht kijk naar de mooie kanten wat de dag mag gaan brengen | |
| september: | Vrijdag, februari 28, 2014 23:46 |
| Indringend geschreven, wel erg mooi. Liefs | |
| teun hoek: | Vrijdag, februari 28, 2014 11:27 |
| Een sombere ochtend, die het licht van de dageraad nodig heeft. h. gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Liebherr | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||