Krassen
Ik laat je ontsteken,
omdat ik je haat,
je maakt me kwaad,
door al je gebreken.
Ik wil het niet meer doen,
meer zoals toen,
in mijn verre verleden
toen was ik over jou nog tevreden.
Nu vind ik je maar dik en lelijk,
onbelangrijk,
ik zie je het liefst van al verdwijnen,
letterlijk wegkwijnen.
Ik zie je gewoon niet meer staan,
ik heb al teveel moeten doorstaan
om nog om je te geven,
het is me te hard bijgebleven
Misbruikt en mishandeld
veel te lang verdoezeld,
na lange tijd uitgekomen,
praten kon er eindelijk aankomen.
Toch lukt praten me niet
zeker niet op dat gebied.
Hoe graag ik het ook wil
vanbinnen is er een stem die gil,
maar vanbuiten blijft het stil
Toch voel ik dat ik het moet proberen,
alleen zo kan ik het tij keren,
me na lange tijd beter voelen,
het verleden laten afkoelen.
omdat ik je haat,
je maakt me kwaad,
door al je gebreken.
Ik wil het niet meer doen,
meer zoals toen,
in mijn verre verleden
toen was ik over jou nog tevreden.
Nu vind ik je maar dik en lelijk,
onbelangrijk,
ik zie je het liefst van al verdwijnen,
letterlijk wegkwijnen.
Ik zie je gewoon niet meer staan,
ik heb al teveel moeten doorstaan
om nog om je te geven,
het is me te hard bijgebleven
Misbruikt en mishandeld
veel te lang verdoezeld,
na lange tijd uitgekomen,
praten kon er eindelijk aankomen.
Toch lukt praten me niet
zeker niet op dat gebied.
Hoe graag ik het ook wil
vanbinnen is er een stem die gil,
maar vanbuiten blijft het stil
Toch voel ik dat ik het moet proberen,
alleen zo kan ik het tij keren,
me na lange tijd beter voelen,
het verleden laten afkoelen.
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Zondag, maart 02, 2014 14:42 |
| niemand kun je veranderen ze zijn zoals ze zijn |
|
| teun hoek: | Zaterdag, maart 01, 2014 12:44 |
| Niet de schuld van anderen in je opnemen als straf, doch vrij een nieuwe start maken waarin je eigen ik overwint. Sterkte. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ceara | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||