Ik verklaar
Van vederlicht,
Naar loodzwaar,
Een nietszeggend verhaal,
Tot een eenvoudig gedicht,
Golven van vreugde en verdriet,
Welke zich keer op keer,
Van de branding lostrekken,
Een soort besluiteloosheid,
Maar daar blijven liggen,
Nee, dat doen golven niet,
Het is een oneindig tafareel,
Van komen en gaan,
En in een leven,
Is dat soms ontzettend veel,
Ik kan niets anders dan blijven staan,
Ik vermoord alles wat eenzaam heet,
Verklaar de oorlog aan verdriet,
Daag het verleden uit,
En ik zal zelf diegene zijn,
Aan wie ik voortaan het meeste aandacht besteed..
Naar loodzwaar,
Een nietszeggend verhaal,
Tot een eenvoudig gedicht,
Golven van vreugde en verdriet,
Welke zich keer op keer,
Van de branding lostrekken,
Een soort besluiteloosheid,
Maar daar blijven liggen,
Nee, dat doen golven niet,
Het is een oneindig tafareel,
Van komen en gaan,
En in een leven,
Is dat soms ontzettend veel,
Ik kan niets anders dan blijven staan,
Ik vermoord alles wat eenzaam heet,
Verklaar de oorlog aan verdriet,
Daag het verleden uit,
En ik zal zelf diegene zijn,
Aan wie ik voortaan het meeste aandacht besteed..
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Donderdag, maart 06, 2014 14:56 |
| goed gezegd groetjes |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, maart 06, 2014 12:45 |
| als rots in de branding | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Flamingo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||