In mijn hoofd
klinkende, heimelijke verplantingen, toespraak
tot iemand
die geen partij kiest en alles van alle kanten bekijkt
en vervolgens bij tijden onvoorwaardelijk van mij houdt en van mij alleen.,
zoals men van zijn stekje houdt.
en wat is dat verlangen dat er ook is.
Naar knoppen, stengels, bast, wasem. Naar
kassen met wanden van zware sneeuw, tl-lampen
en zinken teilen; dat verlangen is er omdat je ons nu straft
voor wat wij wellicht
zouden kunnen denken
en het is er als vervanging
van alles waar wij door mishandeling in de vorm van bangmakerij
en door zielige wortelbrand
vandaan worden gehouden, nu
En het is op zichzelf
dat verlangen bloemkelken.
Stil, behalve in de uitwassen, het
verwelken.
En is ook op zichzelf.