Insomnia
Iedere avond wachtend op de nacht waar geen eind aan lijkt te komen.
Trek mijn jas aan en met wollen muts over de oren loop ik door verlaten straten.
Enigste teken van leven mijn schaduw onder de lantarenpaal.
Een konijn, een vogel, een vlinder op het wegdek toverend Levenloos als ik me voel, ben zo verdomd moe.
Gedachten chaotisch, ga slapen idioot, je luistert toch niet naar jezelf?.
Slenter verder door de straten en krijg hoofdpijn van de oorverdovende stilte.
Thuis rook ik een sigaret naar de sterren starend.
Glimlachend om een lang geleden geschreven verhaal, het heelal schilderdoek van het zandmannetje.
Blauw, paars, violet, geel, oranje, een zwart gat om de astrologen te pesten.
Uit het weeshuis zijn gekozen opvolger ontpopt zich als brenger van nachtmerries.
Wachtend op het einde van de nacht, gevangen in een slapeloze nachtmerrie.
Trek mijn jas aan en met wollen muts over de oren loop ik door verlaten straten.
Enigste teken van leven mijn schaduw onder de lantarenpaal.
Een konijn, een vogel, een vlinder op het wegdek toverend Levenloos als ik me voel, ben zo verdomd moe.
Gedachten chaotisch, ga slapen idioot, je luistert toch niet naar jezelf?.
Slenter verder door de straten en krijg hoofdpijn van de oorverdovende stilte.
Thuis rook ik een sigaret naar de sterren starend.
Glimlachend om een lang geleden geschreven verhaal, het heelal schilderdoek van het zandmannetje.
Blauw, paars, violet, geel, oranje, een zwart gat om de astrologen te pesten.
Uit het weeshuis zijn gekozen opvolger ontpopt zich als brenger van nachtmerries.
Wachtend op het einde van de nacht, gevangen in een slapeloze nachtmerrie.
Reacties op dit gedicht
| willemien: | Zondag, maart 09, 2014 14:40 |
| Mooi verhaal, gevoelig! |
|
| september: | Zaterdag, maart 08, 2014 22:54 |
| Herkenbaar en zeer goed geschreven. Tot zelf het wat lucide-achtig verwoorden door vermoeidheid en gebrek aan slaap. Ik hoop dat je beter zult slapen binnenkort en wens je sterkte | |
| windwhisper: | Zaterdag, maart 08, 2014 08:34 |
| ik herken er wel wat in, er was een tijd dat ik bijna niet sliep ''s nachts, middels hulp, is me dat gelukt, een groot deel ervan te overwinnen, en ik heb voorlees boeken en geloof me, het geluid van die stem, binnen het uur ben ik onder zeil lieve groet Cobie ik wens je sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eigen stijl | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||