Zonder mij.
Dorst met regendruppels.
Borden met namen en kilometers.
De stad is een puzzel.
Ik ben een puzzel die niemand vraagt.
Zal ik blijven of zal ik zoeken ?
Ben ik gek of ben ik het geweest ?
Toen ik vroeg aan
iedereen waarom
niemand wil verdwalen
en ik wel.
Borden met namen en kilometers.
De stad is een puzzel.
Ik ben een puzzel die niemand vraagt.
Zal ik blijven of zal ik zoeken ?
Ben ik gek of ben ik het geweest ?
Toen ik vroeg aan
iedereen waarom
niemand wil verdwalen
en ik wel.
Reacties op dit gedicht
| Dreamlover: | Zaterdag, augustus 19, 2006 15:56 |
| mooi droomdichtje! | |
| margot: | Woensdag, mei 22, 2002 19:14 |
| gaan,je komt er wel uit liefs,margot |
|
| free: | Zondag, mei 19, 2002 23:10 |
| hoe kan je 'vrij'reizen als al die bordjes je de weg gaan wijzen...? tenzij je haast hebt is het heerlijk te verdwalen liefs free |
|
| Sheena: | Zondag, mei 19, 2002 21:56 |
| Omdat je juist als je dwaalt op de mooiste plekken uitkomt .... wees blij dat je de kunst verstaat om te zien, daar waar anderen blind blijven voor schoonheid Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||