Gaan slapen
maar je zorgen zijn te groot
je ligt steeds te piekeren
het is zo zwaar als lood
Je adem kan je hart bijna niet meer dragen
maar toch moet je blijven liggen
proberen rustig te worden
van mensen die je overstuur hebben gemaakt
teveel om over te klagen
Weer even opstaan
om daarna terug te gaan slapen
in de zetel lig je beter
en je adem is ook weer normaal
nog even gapen
en dan:
“Slaapwel allemaal”
Een rustige nacht gehad
wel een enge droom
maar als je weer wakker word
even bekomen
en dan is alles weer gewoon
ILse Bruintjes: | Zondag, maart 16, 2014 15:37 |
mooi .... | |
M-Rose: | Dinsdag, maart 11, 2014 22:30 |
heel mooi | |
spring-in-het-veld: | Dinsdag, maart 11, 2014 16:01 |
regel 1 en de laatste regel zegt alles ;) |
|
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 maart 2014 | ||
Thema's: |