hoe kan het verder
Elke seconde wordt geweekt in verdriet. Elk weekend is een oorlog.
En ik verdrink in de deja vu. We hebben het allemaal al eerder gezien.
Ik wil dit niet alleen doen. Ik wil niet leven als een kapotte plaat.
Ik heb deze lijnen al duizend keer gehoord.
Ik heb het allemaal eerder gezien.
Zijn we dicht genoeg? Er is iets wat ik moet vertrouwen.
Ik denk dat we ons contact verloren. Er is geen glinstering in die ogen.
Wat een vreselijke rotzooi die ik heb gemaakt.
Er valt niets meer te redden.
Er is niets in de lucht vanavond.
Ik wil dit niet alleen doen.
...
Ik kan het niet alleen aan
En ik verdrink in de deja vu. We hebben het allemaal al eerder gezien.
Ik wil dit niet alleen doen. Ik wil niet leven als een kapotte plaat.
Ik heb deze lijnen al duizend keer gehoord.
Ik heb het allemaal eerder gezien.
Zijn we dicht genoeg? Er is iets wat ik moet vertrouwen.
Ik denk dat we ons contact verloren. Er is geen glinstering in die ogen.
Wat een vreselijke rotzooi die ik heb gemaakt.
Er valt niets meer te redden.
Er is niets in de lucht vanavond.
Ik wil dit niet alleen doen.
...
Ik kan het niet alleen aan
Over dit gedicht
| Auteur: Death Poetic | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||