Zij sluiten de kring
zij sluiten de
kring
ik dwaal
weet niet
waar te gaan
stappen
komen hinderlijk
achter mij aan
dan blijf ik staan
voel hen
schuifelend
rond mij komen
zij sluiten de
kring
en ik vol angst
sta er midden in
voel het gissen
hoor indringend
slissen
waar kom jij
vandaan
ik heb ze niet
geraapt
de stappen in mijn
leven
zijn hun eigen weg
gegaan
ze komen
dichterbij
willen mijn
verhaal
over wat ik heb
gedaan
nog kon ik
ontsnappen
door heel snel op
te stappen
maar onze sporen blijven staan
wil melker
15/03/2014
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, maart 16, 2014 19:34 |
| Prachtig Wil, het doet me denken aan stappen die je in het leven neemt en soms niet te weten wat ervan komt of ze je ineens inhalen. Mooi tot de verbeelding sprekend geschreven. Liefs | |
| teun hoek: | Zaterdag, maart 15, 2014 12:20 |
| intens vertellend over het wel en wee. Sterkte. h. gr. teun |
|
| M-Rose: | Zaterdag, maart 15, 2014 10:56 |
| damag ni ontbreken indie kring su | |
| M-Rose: | Zaterdag, maart 15, 2014 10:55 |
| ja die vollemaan das dan trg heksenritueel doordansen | |
| M-Rose: | Zaterdag, maart 15, 2014 10:54 |
| het geweten = als een lamp niwaar -dus zorg daje klaar licht schenkt op je wegen | |
| windwhisper: | Zaterdag, maart 15, 2014 07:00 |
| mijn rode katertje sluipt ook in het rond, staart naar beneden, eens efkes neuzen, wat die heeft geflikt..... | |
| windwhisper: | Zaterdag, maart 15, 2014 06:58 |
| ja angstig zijn, omdat we iets gedaan hebben dat niet door de beugel kan, mijn opa zei altijd Jacoba wat in het donker is geschied komt eens in het licht, ja en sporen laat je na, al is het maar met je DNA ik denk gelijk aan serie moordenaars aan boeven en verkrachters, maar ik weet ook wel, dat ik vroeger wel eens een suikerklontje had gepikt en me zo schuldig voelde dag Wil. goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||