Voorkomend
Onder de bijna volle maan
glijdt de mist neemt straten in beslag
en waterkoude dampt
ik kies de fiets
een diepe trap van vertigo
gedachten krijgen hun vlucht
hoger sneller dan mijn benen kunnen malen
trap ik door waarheid onwaarheid heen
de snelheid komt op hetzelfde neer, het nu
waar moet dat heen en weer naartoe
ik geniet niet omdat het moet zoals het gaat
in geestkracht een bestaan
of niet als onzichtbaar krankzinnig
en de maan voorkomend
leef ik als in haar onbestemde dromen
gelukkig, al weet ik niet hoe.
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, maart 17, 2014 20:51 |
| Dank jullie wel, lief! | |
| Fairouz: | Maandag, maart 17, 2014 11:09 |
| je bent een van mijn favorieten hier graag gelezen september ( even bijlezen na het weekend ) Fairouz |
|
| marchiano di noche: | Zondag, maart 16, 2014 18:01 |
| ik geniet, zit te glimlachen.. en hoe stom dit ook klinkt... ik heb even geen woorden... maar blijf glimlachen hier nog even zo aan de tafel zitten. | |
| Arendsoog: | Zondag, maart 16, 2014 00:28 |
| Trappend in de nacht in een waanzinnig bestaan door alle lagen heen toch het geluk ergens kunnen voelen. Bijzonder omschreven. liefs Arendsoog | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, maart 15, 2014 20:28 |
| mooi mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||