rijen ongeduldig
Koude handen weg gestopt
gevoel loos tast ik in
het duister
van mijn veel te diepe zakken
zoek ik naar klein-geld
goed verstopt
achter mij fluisteren zei
die altijd haastig zijn
terwijl de kleine losse muntjes
speels langs mijn
vingers gaan
kijk ik met een glimlach
nog even achter mij
naar al die al dan niet
zo nutteloos en opgejaagd
mensen die met blikken
en door zuchten laten merken
dat zei
eigenlijk die gene zijn
om wie het leven draait
en dat het nu even niet uit komt
om geduldig in een rij
eventjes te moeten wachten
op mensen
zoals mij...
... en ik? ik doe mijn dingen als altijd, lekker rustig aan...
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Donderdag, december 25, 2014 23:22 |
| heerlijk! ;) | |
| mucho: | Dinsdag, maart 18, 2014 22:01 |
| u komt zeker weer voor de langzaamaktie! het zijn ook altijd dezelfde:) |
|
| mucho: | Dinsdag, maart 18, 2014 22:01 |
| ja, laat je gelden!! :D |
|
| ILse Bruintjes: | Zondag, maart 16, 2014 14:56 |
| mooi | |
| youkie: | Zondag, maart 16, 2014 13:54 |
| zoals men zegt haast en spoed is zelden goed liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: onkruyd | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||