Boom
Vriendelijke kern van liefde.
Wij luisteren aandachtig
naar het leven
als naar een boom
die zich verbeelde
kathedraal te zijn
en rank zijn takken strekte
waarop zonlicht viel
en 't even was
azuurblauw en in storm
als alle bomen
van het woud.
En wij, en wij... dit is
de liefde onverholen,
wij weven onze daden
met sierlijke beweging
tot symbolen.
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, juni 16, 2015 22:44 |
| Bijzonder mooi geschreven. Ik ben blij deze nog terug gelezen te hebben. Liefs | |
| kimmytje: | Vrijdag, april 04, 2014 21:18 |
| Prachtig verwoord, Eentje om te herlezen Liefs Kimmy |
|
| Fairouz: | Dinsdag, maart 18, 2014 11:40 |
| mooi luc...als een boom zo sterk en prachtig dank voor je mooie reactie Fairouz |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 18, 2014 11:05 |
| Bomen, een lieflijk object om te schilderen en sommigen praten er zelfs ertegen. Mooi dit Luc en graag gelezen Fijne dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, maart 18, 2014 10:47 |
| Staat als een boom. h gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: luc de mey | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||