Stranden
Ik zie een beeld
van ogen die wegkijken
niet willen huilen
het voelt als zee
de adem voor de wind opsteekt
vindt een weg naar binnen
voor echte tranen.
Het is genoeg, voorbij
gaat het zand door je handen
in onophoudelijke stromen
van kleine korrels anders en gelijk
als stranden en opnieuw beginnen.
Het is geruststellend
als wat was is en zal zijn
beelden zonder dromen, een weten
al zal ik het morgen zijn vergeten
maakt dit werkelijke los en vrij.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, maart 22, 2014 03:22 |
| Bedankt..:)Liefs | |
| marchiano di noche: | Woensdag, maart 19, 2014 12:17 |
| ja mooi voelbaar en doordacht, de laagjes van, tot een kern.. dat stiltepunt binnenin... mooi en fijn genoten | |
| karinvangelder: | Woensdag, maart 19, 2014 11:30 |
| een zucht van herkenning September . heel mooi verwoord en diep doordacht . liefs x Karin |
|
| Quicksilver: | Woensdag, maart 19, 2014 10:13 |
| wederom een pracht, vooral je laatste strofe vind ik geruststellend en bevrijdend om te lezen. warme groets |
|
| teun hoek: | Woensdag, maart 19, 2014 09:50 |
| diepzinnig en toekomst geborgen. h gr. th | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, maart 19, 2014 09:28 |
| Een diep gevoel van niet willen huilen, hoewel tranen je ziel beroeren van geluk misschien die vrij maken. Erg mooi wat ik hier lees September. Zonnige groet en fijne dag Anneke |
|
| Fairouz: | Woensdag, maart 19, 2014 09:15 |
| soms heb je van die gevoelens die boven alles uitstijgen. men kan het niet verklaren en dat geeft hoop zeker geen oppervlakkig schrijven september ( heb ik ook nooit van je gezien ) ik heb ervan genoten. fijne dag, Fairouz |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, maart 19, 2014 04:29 |
| mooi geschreven | |
| Arendsoog: | Woensdag, maart 19, 2014 01:14 |
| Bijzonder mooi weer verwoord. Beelden als dromen een soort werkelijkheid die vrij maakt. Knap geschreven. Liefs Arendsoog | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||