De hemel
is zeker niet de hemel
de zichtbare hemel
is niet de hemel waar jij naar verlangt.
Onrustig ben je
als de wind die nooit
tot in de leegte van de hoge luchten komt.
Droevig ben je
als het licht dat tevergeefs van de diepe zee
Keer op keer tuur je naar jezelf
tot je een hemel tegenkomt
die straalt van binnen
en je meevoert naar een gloed
buiten jezelf. Krachtiger dan de zon.
Licht ontmoet licht
wat vernietigd werd wordt één
Ook jij dwaalt rond in dat licht
je schuift het scherm van de hemel opzij
en opent het gordijn van de zee.
En wat je wilde zeggen
spreek je niet uit.
Probeer ik me niet af te wenden
al schrijnt de wond steeds meer
terwijl ik vel na vel paapier
richting hemel laat zweven
in de hoop dat de zon ze zal lezen
Misschien dat die er niet feller door wordt
misschien dat het meehelpt zijn baan te bewaken
Zo ben ik
ik die almaar
leer moed voor het leven te hebben.
(voor jou, ookal ken ik je niet ...)