Overwonnen
Overwonnen
ik draag een stoel naar buiten
gedragen worden wil hij wel
liever dan bezeten te worden
toch werkt hij zwaar tegen
overal slaat hij zijn poten tegen
men bekeek mij als een domme
’t is de stoel die tegen speelt
mij in verlegenheid wil brengen
buiten stap ik naar de tafel
zet hem kordaat neer in het gras
zet mij en wordt afgeworpen
hij liet één poot diep in het gras zakken
het voelde aan als wraak
de stoel zakte steeds dieper
alleen mijn hoofd nog boven tafel
ik gaf mij gewonnen, stoel weer binnen
ela
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Donderdag, maart 20, 2014 19:49 |
| Je nooit gewonnen laten voelen door een stoel , zeker niet als de zon schijnt. Succes bij een volgende zit. h. gr. th |
|
| ILse Bruintjes: | Donderdag, maart 20, 2014 15:27 |
| mooi | |
| Gers van Nevel: | Donderdag, maart 20, 2014 12:09 |
| Prachtig stukje poëzie. | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||