Luisteren
De nacht duurde zolang
als ik niet slapen kon
beloftevolle uren voor dagen
die braak liggen licht en blauw
bomen wuiven het lieve leven
vele tonen van muziek
brengen me altijd weer thuis
en terug naar deze nacht
waarin het al omsloten was.
Harmonie van wortels
voeten in de aarde, rustig blijven ademen
niet bang zijn in het donker
alleen en nooit alleen
praat ik met mezelf, met hen die slapen
rustige hartslagen en meerdere stemmen
hoe gek ook het klopt precies
schizofreen duurt de tijd
aandachtig luisteren wat bomen vertellen
ze zijn niet spraakzaam
cryptisch, doen niets over of dubbel
ze groeien licht uit donker
bloeien uitzinnig in lentebloesems
staan stil en alles in ze is beweging
laten hun bladeren weer los
en wachten eeuwenlang.
Er is geen verdriet
ze huilen slechts weemoedige tranen
mensen en machines komen
kappen, snijden en versplinteren
het zangerige klinkt boven de machines uit
alsof mijn hart breekt wilde ik
willen bomen geen geweld verminking
maar groeien mooi en van de natuur zijn
onaangetast als ziel in slapeloos dulden.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, maart 22, 2014 03:24 |
| Bedankt voor de fijne reacties met liefs | |
| esteban.: | Vrijdag, maart 21, 2014 12:54 |
| Niet bang zijn in het donker Maya... Met heel veel gevoel geschreven, en dat raakt me diep vanbinnen! liefs esteban |
|
| witteroos: | Donderdag, maart 20, 2014 23:24 |
| Prachtig beschreven. Warme groet. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, maart 20, 2014 22:29 |
| wat een pracht van een gedicht!! | |
| kimmytje: | Donderdag, maart 20, 2014 21:35 |
| Prachtige hulde aan de natuur Heel mooi verwoord hoor Graag gelezen Liefs Kimmy |
|
| Hillie: | Donderdag, maart 20, 2014 21:04 |
| Mooi beschreven, prachtige bewoordingen gebruikt. Groetjes | |
| vagebond: | Donderdag, maart 20, 2014 19:47 |
| Een prachtig gedicht, maar met de natuur, de aarde, het universum, de mens, komt het allemaal goed. Alles is de schepping van god, alles, dus ook miljeuvervuiling, ontbossing, oorlog, discriminatie, zwartte gaten, de vervelende buurman, alles. God waakt over ons. |
|
| teun hoek: | Donderdag, maart 20, 2014 19:40 |
| Een heerlijke dialoog tussen mens en boom. Een symbiose die aanspreekt. h. gr. teun | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||