nee...
er is niets,
laat me maar gewoon.

ik ben niet boos ofzo
en als er al iets is.
Dan weet je dat al
sowieso...

Het heeft natuurlijk
niets te maken...

Met de ruzie,
die we net
nog maakte

of de dingen
die je daarbij,

zonder na te denken zei.

Waarvan je
echt wel weet
dat die mij juist,

van alles
wat er is gezegd.
Het meeste
nog doen raken...

En dat ik stil ben
in gedachten,
is omdat ...

Ik gewoonweg
moe ben...

Uitgeput,

kapot...

Verbaast,
dat jij alles
allang alweer
vergeten bent
en vraagt...

Of…
er iets
met mij is,..

Weet je best,
er is echt niets...
dat ik begrijp

Dat van de woorden
net gezegd.
Je nu al niets meer
lijkt te weten.

En gewoon
weer vrolijk verder gaat....