licht
licht
als licht nog lichter is dan het ongesproken woord
haar glans mijn onsterfelijke ziele doorboordt
verklinken zoals nog nooit is gehoord
wordt de duisternis allengskens vermoordt
dagen en eeuwen rijgen zich geluidloos aaneen
rivieren en beken stromen langs bergen en steen
stof komt tot leven en kijkt om zich heen
een wonder en de mens is niet meer alleen
heden wordt verleden en toekomsten wachten
daar rust mijn geest in eindeloze nachten
maar morgen is alles weer gepasseerd
nu rest mij te weten woorden van liefde en trouw
als gave die de Gever mij gaf in een vrouw
die nakomsten baart tot ook zij zijn wedergekeerd
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Zondag, maart 23, 2014 10:14 |
| Ik wist niets zetten al het volk op deze aard rusteloos fietsend door de nacht zoek ik me lichtje nu zeg ik dat ik alles weet leef in een gestichtje |
|
| youkie: | Zaterdag, maart 22, 2014 14:21 |
| prachtig geschreven heel graag gelezen liefs |
|
| september: | Zaterdag, maart 22, 2014 13:59 |
| Prachtig. Erg mooi geschreven. | |
| Marloes Hendriks: | Zaterdag, maart 22, 2014 10:49 |
| Een zeer knap gedicht! Meesterlijk geschreven. Dat moet haast wel van een zeer ervaren dichter zijn. | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||