Mijn hart is verloren
Verloren is mijn hart
elke
blik die mij voorbij gaat
niemand
die even wilt stilstaan
met me
praten
het
lijkt … ik ben zo apart
Vroeger
was het beter
maar
mijn hart is er niet meer bij
ik
ging weg met vrienden en vriendinnen
was
overal bij
Maar
iets in mij, heeft mezelf verlaten
mijn
hart is gesloten …
een
weg van jaren die hij heeft afgelegd
is
verloren, niet meer open
Ik heb
mezelf niet tegengehouden
nu zit
ik thuis, heel alleen
voor
het raam, op een stoel
mijn
hart is nu zo koud als een steen
(fictief)
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Donderdag, april 03, 2014 16:16 |
| herkenbaar.... zo mooi verwoord | |
| september: | Dinsdag, maart 25, 2014 22:53 |
| Fictief maar mooi open geschreven Raissa liefs | |
| witteroos: | Dinsdag, maart 25, 2014 22:05 |
| Herkenning. Jouw hart is open anders kon je dit niet schrijven. Het hart van vele anderen is koud als steen. Warme groet en houdt moed. | |
| youkie: | Dinsdag, maart 25, 2014 17:13 |
| wel mooi geschreven liefs |
|
| kimmytje: | Dinsdag, maart 25, 2014 14:29 |
| Fictief of niet, zoiets moet wel uit je hart komen.. Toch wens ik je het beste toe en sta ik eventjes stil bij jou Liefs Kimmy |
|
| Marloes Hendriks: | Dinsdag, maart 25, 2014 13:22 |
| Ooit zal je hart vast weer opengaan. Niemand die wil stilstaan en met je praten. Ik sta even stil bij jouw gedicht die vast uit een mooi hart komt. | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||