Als ik niets meer te verbergen heb
ligt mijn hart des te bloter te bloeden.
Ik zie de mijzelf als een soort schilderij,
als een nep-nachtwacht in een heel klein huisje,
als een verkleurd, goedkoop stuk ikea-schilderij.
Had ik iemand anders moeten zijn?
Je weet half niet hoe gek ik op rundvlees ben,
laat staan bier,
en het hoeft echt niet koud.
Je weet niet half hoe gek ik op je handen ben,
zoals je beweegt,
als je naar me kijkt
en mijn hart niet bloter bloeden kan.
En ik wil geen houten hart,
geen bloedend hart,
geen verlaten hart.
Ik wil het hart dat zich laat omarmen.
Maar hoe hard mijn hart ook ligt te bloeden,
ze is vervult met jou.
En ik zou alles doen,
ik zou naar het einde van de wereld kruipen,
ik zou hartje zomer de haard voor je aansteken...
Ik zou mijn hele leven lang
alleen voor jou kunnen leven.