pieter christiaan paardenkooper: | Vrijdag, maart 28, 2014 16:04 |
boeiend om te lezen |
|
wil melker: | Vrijdag, maart 28, 2014 15:48 |
Vriend... ja..in de zelfgenoegzame zonovergoten menigte..met zijn oeverloos geroezemoes..zonder kop en staart.. neemt de depersonalisatie groteske vormen aan in emoties en tijd..en dreigt men on beschouwing..op te gaan in het niets.. Gelukkig alleen stuurloos vriend..in deze carrousel van indrukken.. jij en de zon.. zo is het hoe alles begon... liefs, wil |
|
september: | Vrijdag, maart 28, 2014 14:24 |
Lieve Esteban, hoe doe je dit toch weer een zo mooi schrijven. Het is genieten terwijl het droevig tegelijkertijd is. Het verweven van oud en nieuw is subliem gedaan..liefs en dank voor je reactie | |
M-Rose: | Vrijdag, maart 28, 2014 12:49 |
rappelle | |
M-Rose: | Vrijdag, maart 28, 2014 12:43 |
la mer c''est la voix qui te rapelle stuurloos = ng ni helemaal verloren la mer la vie les coeurs c''est la mer qui lesemporte de lente zal strax een wereld laten zien en heel even blijven in samenklank mt de zon |
|
Syncoop³: | Vrijdag, maart 28, 2014 10:44 |
.....zoek jezelf broeder.. prachtig gedicht. :) |
|