Voeten in de aarde
Voeten in de aarde
Ons bewegen lijkt een vlucht
met onbegrip over het onstaan
Maar de tegenstand is geducht
een moeder die ons niet laat gaan
We zien een korst in bovenlagen
waarin we duiken ,graven ,boren
Elk antwoord roept meer vragen
onze voeten in onstane sporen
De vrijheid waarnaar wij streven
is door aantrekkracht beperkt
Komen wij pas echt tot leven
als we ontdekken hoe alles werkt
Zijn we bang voor accepteren
is het geluk of toch een straf
Terwijl de aardbol blijft roteren
komen wij er niet vanaf
Slechts de zielen die ontstijgen
vervult met liefde ,geloof of haat
Verwortellingen blijven zwijgen
omdat nieuw leven verder gaat
Leert het ons saamhorigheidsgevoel
is er enige zekerheid in misschien
En is dankbaarheid ons echte doel
waar in onze nood reeds is voorzien
Reacties op dit gedicht
| Jose van Rosmalen: | Maandag, maart 31, 2014 21:50 |
| Knap gedicht | |
| Janny Flikkema: | Maandag, maart 31, 2014 12:37 |
| Schitterend KLaas, graag gelezen, lieve groet, Janny |
|
| witteroos: | Maandag, maart 31, 2014 11:36 |
| Mooie bezieling, warme groet | |
| spring-in-het-veld: | Maandag, maart 31, 2014 11:18 |
| :) succes ! | |
| liesjequilt: | Maandag, maart 31, 2014 10:50 |
| Gelukkig hebben we niet alles voor''t zeggen gr. Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||