De zorgvuldig uitgezochte schijn
het vanalles doen zonder mezelf te zijn
het leven met de angsten die niemand kent
constant laten zien hoe perfect je wel niet bent

het er altijd willen zijn
de ruimte voor mezelf altijd veel te klein
de klussen van anderen altijd eerst
de stem van anderen overheerst

Het alles heeft me leeg gezogen
wat recht was krom gebogen
en nu ik alles anders wil
valt alles om me heen weer stil

het veranderen kost me veel te veel
waardoor ik niet meer weet wat ik dan wil
de oude patronen trekken me aan
maar wil ik die weg wel gaan

de vragen verlammen en leggen me plat
de vragen gooien me terug in het gat
de reserves raken op
door de chaos in mijn kop

Het snijden weer gestart
wat me nog meer verward
want wat is er nu anders dan zoveel jaren geleden
waarvoor heb ik al die jaren gestreden

waarom zou ik weer mijn best gaan doen
als toch alles weer terug leidt naar toen
als uiteindelijk niet lijkt te lukken
moet ik misschien maar voor het leven bukken
en het nemen met alle pijn
en het gevoel er niet te willen zijn