Oma het is nog niet zo ver maar wel heel dichtbij.
Ik probeer er niet aan te denken maar het gebeurd steeds maar weer.
Jij bent er binnen kort niet meer.
De tijd is aangekomen dat we bijna afscheid moeten nemen.
Maar misschien, heel misschien ben je er nog bij.
Heel misschien zie je me toch nog in mijn jurk aan het begin van mijn ladder terwijl jij al ergens boven aan bent.
Al bijna bij het einde waar je niks verder meer hoeft te doen. Waar je geen pijn meer hebt en kan genieten van alles om je heen. De tijd dat je kan genieten van alle rust en je de strijd niet meer hoeft te strijden wat je nu strijd. Maar oma ik ga je dan echt wel missen..
Mis die armen om me heen. Je stralende gezicht die boekdelen verteld maar jij nog geen woord hebt verteld. Het luisterend oor dat iedereen zo graag heeft. Ja oma zo bijzonder ben je bij mij. Zonder woorden zonder gezag maar gewoon al je gedrag en aanwezigheid is het mooiste wat er is. Ik kan het niet helpen dat ik dit zeg maar oma ik ben blij als je strijd is gestreden je rust hebt gekregen en je er bent van boven af. Je ons stuurt zoals je altijd hebt gedaan maar dan zonder al deze pijn.
Ik ga je missen oma met heel mijn hart.
Jij bent het mooiste en bijzonderste mens wat er is.
Ik zal nooit stoppen met houden van jou, Jij zal er altijd zijn in mijn hart en daar zal je nooit vandaan komen.
Ik hou van jou!