De zilveren prins... (deel twee)
De zilveren prins (deel twee)…
Mijn zus was het hoogste goed, ik zweefde ergens diep van onderen.
Moeder keek recht door zee en luisterde met geveinsde interesse.
Onze vader die in de… mijn vader regeerde met harde hand,
vastberaden om zijn koninkrijk te verdedigen met nietszeggende
woorden en zo nu en dan een klap van zijn rijzweepje.
Wat waren we gelukkig toen!
Barcelona leek wat op de stad die ik vergat te benoemen
in mijn omzwervingen, maar ze was vooral thuis in die dagen.
Ik ben nog steeds prins, al is het in gedachten want koning
daarvoor moet je een beter mens zijn…
esteban 4 April 2014
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, april 05, 2014 00:37 |
| Prachtig geschreven Esteban. Ik vind het altijd fijn als ik een gedicht van jou zie staan en lees. Liefs | |
| mucho: | Vrijdag, april 04, 2014 18:27 |
| ik word soms zooo moe van vaders of ze nou over deze aardkloot zwerven of in de hemel lopen te bungelen jump jump jump |
|
| M-Rose: | Vrijdag, april 04, 2014 15:31 |
| zonnig w-end Hoogheid | |
| M-Rose: | Vrijdag, april 04, 2014 15:28 |
| ja ik ging graag mee met mijn vader naar de hoeren vroeger als ik hem nu ga bezoeken weet ik dat hij me soldaat maakte nu ben ik mezelf gewoon | |
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2014 | ||
| Thema's: | ||