Kunst van vergeven
De kunst te vergeven
is de kunst de horizon te verven
om een roos in de stenen te kerven
om een traan in een lach te kunnen opmerken
De kunst te vergeven
is de kunst lief te hebben wat men roert
om het woord uit de keel te spreken wat voelt
om een zucht aan te raken wanneer hij binnen afkoelt
De kunst te vergeven
is de kunst om twee mensen samen te brengen
om te durven zacht in hard te laten doorbrengen
om koude woorden tot warme gedachten te stemmen
De kunst te vergeven
is de kunst een vogel je te doen vertrouwen
om een snijdende wind met een sjaal te omvouwen
om de rust zelve te staan waar je hen nog hoort uitjouwen
De kunst te vergeven
is de kunst om kansarm tot wilskracht te vervullen
om van een dorre tak nog het leven te kunnen onthullen
om wanneer je alleen bent alsnog je karakter te verhullen
De kunst te vergeven
is de kunst om ruimte voor iemand te geven
om water aan het barre heide te doen verdelen
om te doorstaan van het leed dat je vroeger is gegeven
De kunst te vergeven
is de kunst om kleur uit zwart/wit te onttrekken
om je passie van je medemens te kunnen ontdekken
om je fouten aan een wijze te durven zeggen
De kunst te vergeven
is de kunst om het gras te horen
om met een veer steen te doorboren
om tranen bij een ander te drogen
De kunst te vergeven
is de kunst mensen te accepteren
om het roerloze stroming te geven
om het kleine in iets grootst te beleven
De kunst te vergeven
is de kunst om aanwezig te zijn waar je nodig bent
om te kunnen ontnemen wat bij een ander tranen brengt
om te begrijpen wat onbegrip diep van binnen verengt
De kunst te vergeven
is de kunst om die te zijn wie je wilt
om aan te moedigen wat iemand verlangens vervult
om licht te brengen voor wie in een duisternis is gehuld
De kunst te vergeven
is de kunst te luisteren naar hetgeen wat niet verteld
om aanwezig te zijn wat je teleur heeft gesteld
om te durven aanzien wat je altijd heeft gekweld
De kunst te vergeven
is de kunst om te leven
om te kunnen leven
is het durven te vergeven
kunst voor eeuwig
is de kunst de horizon te verven
om een roos in de stenen te kerven
om een traan in een lach te kunnen opmerken
De kunst te vergeven
is de kunst lief te hebben wat men roert
om het woord uit de keel te spreken wat voelt
om een zucht aan te raken wanneer hij binnen afkoelt
De kunst te vergeven
is de kunst om twee mensen samen te brengen
om te durven zacht in hard te laten doorbrengen
om koude woorden tot warme gedachten te stemmen
De kunst te vergeven
is de kunst een vogel je te doen vertrouwen
om een snijdende wind met een sjaal te omvouwen
om de rust zelve te staan waar je hen nog hoort uitjouwen
De kunst te vergeven
is de kunst om kansarm tot wilskracht te vervullen
om van een dorre tak nog het leven te kunnen onthullen
om wanneer je alleen bent alsnog je karakter te verhullen
De kunst te vergeven
is de kunst om ruimte voor iemand te geven
om water aan het barre heide te doen verdelen
om te doorstaan van het leed dat je vroeger is gegeven
De kunst te vergeven
is de kunst om kleur uit zwart/wit te onttrekken
om je passie van je medemens te kunnen ontdekken
om je fouten aan een wijze te durven zeggen
De kunst te vergeven
is de kunst om het gras te horen
om met een veer steen te doorboren
om tranen bij een ander te drogen
De kunst te vergeven
is de kunst mensen te accepteren
om het roerloze stroming te geven
om het kleine in iets grootst te beleven
De kunst te vergeven
is de kunst om aanwezig te zijn waar je nodig bent
om te kunnen ontnemen wat bij een ander tranen brengt
om te begrijpen wat onbegrip diep van binnen verengt
De kunst te vergeven
is de kunst om die te zijn wie je wilt
om aan te moedigen wat iemand verlangens vervult
om licht te brengen voor wie in een duisternis is gehuld
De kunst te vergeven
is de kunst te luisteren naar hetgeen wat niet verteld
om aanwezig te zijn wat je teleur heeft gesteld
om te durven aanzien wat je altijd heeft gekweld
De kunst te vergeven
is de kunst om te leven
om te kunnen leven
is het durven te vergeven
kunst voor eeuwig
Reacties op dit gedicht
| Horizon01: | Donderdag, juni 16, 2022 12:34 |
| Heel mooi en uit een vrijgevige dankbare geest geschreven. Groetjes, | |
| september: | Zondag, november 29, 2015 18:46 |
| Heel mooi geschreven is dit Liefs |
|
| 7ennis: | Woensdag, april 09, 2014 22:44 |
| Dank u alle. mijn excuses voor de kleuren |
|
| witteroos: | Vrijdag, april 04, 2014 23:37 |
| Kunstzinnig geschreven. Mooi om te lezen. Medeleven zonder pijn te geven. Warme groet | |
| Marloes Hendriks: | Vrijdag, april 04, 2014 21:37 |
| Vergeven is het begrip dat iedereen anders in het leven staat. Dingen anders beleefd en ziet, andere ervaringen heeft en andere dinfen moet leren. Mooi schrijven om over na te denken. |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, april 04, 2014 19:28 |
| prachtig past het vast bij het zeven maal zeventig keren weerom tot je toe moeten laten, ja dit zelfs willen om te verbinden. groetje, hans |
|
| mucho: | Vrijdag, april 04, 2014 18:24 |
| vergeven wat een leuk woord zeg kunst vind ik ook een mooi woord moeten die twee in een zin? goh jij vraagt wel veel zeg |
|
| spring-in-het-veld: | Vrijdag, april 04, 2014 16:03 |
| bij sommige mensen leer je het nooit ;) ik bedoel, ik vergeef sommigen nooit dat ze geen zelfreflectie willen hebben, of sorry durven zeggen en daardoor draken van persoonlijkheden zijn, en blijven..sorry seems to be the hardest word ;) Empathie houdt ergens op, we zijn allemaal maar mens, of niet ? xx | |
| M-Rose: | Vrijdag, april 04, 2014 15:06 |
| een kunst dus | |
| M-Rose: | Vrijdag, april 04, 2014 15:06 |
| vergeven is een essentieel onderdeel vh leven dat je open laat blijven om te leren | |
Over dit gedicht
| Auteur: 7ennis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2014 | ||
| Thema's: | ||