Circus
dit is mijn paviljoen
mijn rijk, mijn arena van de wreedheid
hier regeer ik en ram het leven tot submissie
sla ik mijn ijzer en plant mijn vlag
hier ben ik omdat het mag
en het stormt aan de zomen van het zeil
en de sterren wapperen aan het geverfd plafond
en de lucht drukt zwaar in droge longen
dit is mijn gevang
mijn straf, mijn schakels van de geest
hier kruip ik en schaaf knieën tot het bot
breek ik mijn tanden en verlies mijn stem
ik weet weer wie ik ben
Reacties op dit gedicht
| Quando: | Dinsdag, november 10, 2015 13:28 |
| Ik vind m pijnlijk duidelijk op de een of andere manier. Leuk weer eens iets te lezen (al is het anderhalf jaar na datum) | |
| luc de mey: | Zaterdag, april 05, 2014 11:24 |
| Deze vind ik doordacht en oprecht | |
| september: | Zaterdag, april 05, 2014 00:40 |
| Ik lees dat het thema ziekte is maar vind het een sterk schrijven dat echt ''staat''. Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2014 | ||
| Thema's: | ||