alleen
nooit boos, nutteloos
een hoopje mens,
achtergelaten, afgesloten,
van de rest.
ik vind het best,
zal het wel verdiend hebben
na alles wat ik fout deed
maar waarom zo wreed?
ik kan toch niks, ik zit vol
en toch voelt mijn hart zo vol
door mijn aderen stroomt
de vermoeidheid, van het
alsmaar doemdenken
ik wil weer leven
belangrijk zijn
weer de oude ik zijn
lachen, zonder de pijn
maar alles zit tegen, nee
er is niets over
alleen ik.
een hoopje mens,
achtergelaten, afgesloten,
van de rest.
ik vind het best,
zal het wel verdiend hebben
na alles wat ik fout deed
maar waarom zo wreed?
ik kan toch niks, ik zit vol
en toch voelt mijn hart zo vol
door mijn aderen stroomt
de vermoeidheid, van het
alsmaar doemdenken
ik wil weer leven
belangrijk zijn
weer de oude ik zijn
lachen, zonder de pijn
maar alles zit tegen, nee
er is niets over
alleen ik.
Reacties op dit gedicht
| Marloes Hendriks: | Zaterdag, april 05, 2014 17:47 |
| Er is niets over.. alleen ik. Dat us toch wel iets heel groots. De belangrijkheid van het leven is dat wat je jezelf toekent. Anderen zouden het denken over jezelf niet mogen aantasten. Je bent belangrijk. | |
| Aquarel: | Zaterdag, april 05, 2014 17:18 |
| Fairytale, jij houdt vast van sprookjes. Verzin jezelf een nieuw begin vol liefde en geluk. Het komt dan vast weer op je pad. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fairytale21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2014 | ||
| Thema's: | ||