een laatste sterven
zag het water
stromen
met op de oevers
aangespoeld
restanten van
gebroken dromen
vlijmscherp nog
oplichtend met
kristallen flonkering
een laatste
sterven in herinnering
gegidst door zon
kon ik het naderen
en
openbaarde zich mijn
vondst
de glazen torso
van een vrouw
gehavend door een
lange tocht
langs krib en
smalle bocht
ooit blies een
kunstenaar
haar inspiratievol
het leven in
straalde zij in
transparant bestaan
nog heeft zij haar
doorzichtigheid
maar glamour en
begeestering
zijn als dromen in
de tijd vergaan
wil melker
08/04/2014
kimmytje: | Dinsdag, april 08, 2014 21:51 |
Wonderlijk Wil, Stilmakend gelezen Liefs Kimmy |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, april 08, 2014 18:01 |
heel mooi | |
Marloes Hendriks: | Dinsdag, april 08, 2014 15:52 |
Je bent n ware dichter Wil! | |
M-Rose: | Dinsdag, april 08, 2014 15:51 |
anders geeft de kunstenaar enkel beeldstructuur over zonder bezieling | |
M-Rose: | Dinsdag, april 08, 2014 15:50 |
zo moet gevoel een sterven ondergaan om leven tot schoonheid te ontwaken |
|
spring-in-het-veld: | Dinsdag, april 08, 2014 11:50 |
Mooi! de glasblazer blies de vrouw, of man, zo fragiel dat, wanneer -Iemand- een hoge C in de buurt zingt, het glaswerkje knapt.. knap stukje ;) |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, april 08, 2014 11:43 |
Als men op sterven na dood is, door ouderdom zal de glamour en begeestering wel transparant geworden zijn. Mooi en mysterieus werk . Hartelijke groet en fijne dag. Anneke |
|
teun hoek: | Dinsdag, april 08, 2014 11:15 |
Mooi en sprankelend , maar toch .... h. gr. teun |
|
Jet van keken: | Dinsdag, april 08, 2014 10:23 |
Heel mooi. | |
Aquarel: | Dinsdag, april 08, 2014 09:25 |
Verdrietig gedicht hoor. Liefs, Aquarel |
|
Auteur: wil melker | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 april 2014 | ||
Thema's: |