een verre stilte
ik zag je ogen
neergeslagen
je had van die
dagen
dat je
onbereikbaar was
waarop zelfs
je lach
een verre stilte
in zich had
toch keerde jij
je nooit
van ons af
omdat je om ons
gaf
dan was er weer
het raken
in steeds opnieuw
contacten maken
het ontdekken
van je eigen
plekken
in samen gaan
voor een gelukkig bestaan
wil melker
10/04/2014
witteroos: | Donderdag, april 10, 2014 22:57 |
Mooi Wil, de stilte verstaan. Warme groet | |
teun hoek: | Donderdag, april 10, 2014 09:45 |
fijn die terugkerende kracht in een mensenleven. h. gr. teun |
|
Marloes Hendriks: | Donderdag, april 10, 2014 09:42 |
We zijn altijd vrij om te gaan wat waar we willen. Soms even los te laten om weer terug te keren. Mooi geschreven! | |
Anneke Bakker: | Donderdag, april 10, 2014 08:51 |
Soms zijn ze veraf in de stilte en toch zo nabij in eenheid van elk op zich gelukkig zijn. Mooi onder woorden gebracht Wil. Hartelijke groet en fijne dag Anneke |
|
trucker klaas: | Donderdag, april 10, 2014 08:18 |
het contact als interactie ... we blijven verwachten groet ,klaas |
|
Aquarel: | Donderdag, april 10, 2014 07:45 |
Soms heb je dat nodig, even terug in jezelf, tenminste, ik wel. Om later weer contact te maken. Liefs, Aquarel |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 april 2014 | ||
Thema's: |