Ik kijk hem aan, hij staat
daar alleen, op de foto
Vooruitkijkend, lachend van hoop
Hoop, op een toekomst
''Mein Staat, der DDR'' luidt
de tekst naast hem,
Terwijl hij trots zijn pikhouweel,
op zijn armen laat rustten.
Hoe kon hij weten dat,
Nu, jaren later, de droom vervloog
De hoop op zijn dromen,
waarvoor hij werkte, dagenlang.
De kleur vervaagt, de piano
speel alsjeblieft door,
laat dit moment niet gaan,
en zet de tijd stil
Laat deze man, op de foto
nog kort genieten, van zijn dromen
van zijn hoop op de toekomst
voordat de regen
een traan op zijn gezicht vormt