Voorbij
Voorbij
elk woord lijkt zo zinloos omdat
de echo zal wegsterven in het
vale licht van een nakende dag
zal wegdrijven als een zaadje op de
wind en worden neergegooid, daar
waar het nooit kan kiemen
als hersenspinsels die geen
uitweg kunnen vinden in taal
onder aarzelende vingers
slechts onwennige stilte omarmt
mij in een wereld vol woorden
die jagen als wilde wolken
en geluidloos verdwijnen
over de randen van de aarde
de taal voorbij
elk woord lijkt zo zinloos omdat
de echo zal wegsterven in het
vale licht van een nakende dag
zal wegdrijven als een zaadje op de
wind en worden neergegooid, daar
waar het nooit kan kiemen
als hersenspinsels die geen
uitweg kunnen vinden in taal
onder aarzelende vingers
slechts onwennige stilte omarmt
mij in een wereld vol woorden
die jagen als wilde wolken
en geluidloos verdwijnen
over de randen van de aarde
de taal voorbij
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, augustus 19, 2014 14:57 |
| Blijft mooi H.J ook na een tijdje en weer tegengekomen. Liefs |
|
| september: | Zaterdag, april 12, 2014 12:58 |
| Prachtig omschreven de verwarring in een wereld van woorden. Een spanningsveld meen ik te voelen als ik dit lees. Liefs | |
| Fairouz: | Zaterdag, april 12, 2014 11:00 |
| mooie poezie...met de achtergrond een mooi geheel en je verwarring goed omschreven I like it. fijn weekend, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: H.J. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2014 | ||
| Thema's: | ||