Verblindend
Naar buiten geduwd,
de gordijnen gescheurd
en de zon die zonet
mijn ogen verblindde,
ik kruip terug.
Het vult me,
hard en diep gezwel
dat me verwart
in het uur van de
verwoestende waarheid.
Als noot gekraakt
onder lichtbundels
weergalmend langs
de gevangenismuren
achteraan de stad.
Nee, vandaag wil ik
in duisternis leven.
de gordijnen gescheurd
en de zon die zonet
mijn ogen verblindde,
ik kruip terug.
Het vult me,
hard en diep gezwel
dat me verwart
in het uur van de
verwoestende waarheid.
Als noot gekraakt
onder lichtbundels
weergalmend langs
de gevangenismuren
achteraan de stad.
Nee, vandaag wil ik
in duisternis leven.
Reacties op dit gedicht
| sniperium: | Donderdag, april 24, 2014 10:16 |
| vandaag in duisternis morgen in licht, de ervaring en eenzaamheid, geeft mogelijkheid tot zicht |
|
| kimmytje: | Zondag, april 13, 2014 19:21 |
| Mooi omschreven wat vele mensen met perioden meemaken Heel mooi gedicht Liefs Kimmy |
|
| Aquarel: | Zondag, april 13, 2014 16:38 |
| Als het om een dagje gaat, zou ik zeggen: Lekker kop onder de dekens en verstoppen voor de boze buitenwereld. Morgen is er weer een dag... Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Miss_AngelOfFire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2014 | ||
| Thema's: | ||