Passie met Pasen
De klokken beieren, de bomen krijgen blad
ik zie het gezeefde licht weer door de takken schijnen
ineens wil ik nu weg uit de drukke stad
in een boot tussen het rivierriet verdwijnen.
Met Pasen koesteren we die hemelse stilte
het is voor mij niet het feest van het Kruis
Wij ontdoen nu onze harten van kilte
geen woorden van haat, geen stem voor ‘t gespuis
Geen tijd meer voor de waan die ons griefde
met onze handen koesteren we elkaar
in deze nieuwe lente is er weer de liefde
de kracht daarvan maakt ons onscheidbaar.
ik zie het gezeefde licht weer door de takken schijnen
ineens wil ik nu weg uit de drukke stad
in een boot tussen het rivierriet verdwijnen.
Met Pasen koesteren we die hemelse stilte
het is voor mij niet het feest van het Kruis
Wij ontdoen nu onze harten van kilte
geen woorden van haat, geen stem voor ‘t gespuis
Geen tijd meer voor de waan die ons griefde
met onze handen koesteren we elkaar
in deze nieuwe lente is er weer de liefde
de kracht daarvan maakt ons onscheidbaar.
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Maandag, april 14, 2014 15:08 |
| Mooi hoor, Liefs Kimmy |
|
| Aquarel: | Maandag, april 14, 2014 13:02 |
| Het feest van het (her)leven. Mooi dit. Liefs, Aquarel |
|
| liesjequilt: | Maandag, april 14, 2014 11:55 |
| Liefde doet leven. heel mooi gr. Liesbeth |
|
| teun hoek: | Maandag, april 14, 2014 11:47 |
| Die liefde draagt ons door de haat en narigheid heen. h. gr. fijne dagen . Teun |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, april 14, 2014 11:20 |
| Een prachtig geschreven gedicht Jose, dat de kracht van de liefde mag zegevieren. Veel succes en lieve groet Anneke |
|
| Fairouz: | Maandag, april 14, 2014 11:16 |
| en ook met passie geschreven dunkt me. mooi Jose ! veel succes met de wedstrijd, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2014 | ||
| Thema's: | ||