In een verloren glans
in een verloren
glans
ik heb nog potten verf staan
maar de penselen
zijn bejaard
stoffig kaal en
afgesleten
kunnen zij geen
vorm meer geven
aan mijn
voorgenomen ideaal
waar vroeger met
joyeuze zwier
en snelle streken
op het linnen
creaties kwamen en
weer gingen
uit een licht en
speels palet
schuif ik nu met
mes wat dikke lijnen
mijn kleuren
donkeren
bewegen in een
vaag ballet
houterig zijn de
figuren neergezet
in een verloren
glans
vermoeid door deze
laatste kans
het vonkt niet
meer
in traagheid die
toch nog respect
afdwingt
een lieve lach
licht warm op
terug is de
eenvoud van het kind
wil melker
16/04/2014
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Woensdag, april 16, 2014 19:35 |
| als de penselen kaal zijn heb je nog 10 vingers om de figuren glans te geven start de dans |
|
| kimmytje: | Woensdag, april 16, 2014 18:35 |
| Mooi toch om in het licht van je kunst de evolutie van de tijd weerspiegeld te zien Wil, Ookal is het niet meer zoals vroeger even glansrijk en vloeiend, deze kunst die je nu creeert is van hoe je als persoon doorheen de tijd bent gegaan, veranderd Prachtig! Liefs Kimmy |
|
| liesjequilt: | Woensdag, april 16, 2014 16:25 |
| We veranderen met de jaren, soms kan het niet meer.Ook dat heeft z''n charme gr. Liesbeth |
|
| september: | Woensdag, april 16, 2014 15:13 |
| Een mooi omschrijven en mee lezen met het werk van schilderijen maken. Wat ook soms verandert met de tijd. De eenvoud zal zeker spreken. Liefs | |
| Aquarel: | Woensdag, april 16, 2014 09:09 |
| Graag gelezen Wil, ik houd wel van de eenvoud. Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, april 16, 2014 06:39 |
| Naïve schilderkunst noemen ze dat met een deftig woord Wil, niks mis mee ook die zijn glansrijk. Mooi doorgaan tot de potten leeg zijn, je maakt prachtige schilderstukken. Hartelijke groet en zonnige dag Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2014 | ||
| Thema's: | ||