Stilte
Ik verstop me
in het oog van de orkaan
een oorverdovende stilte
vult mijn ziel - ik blijf hier
en dompel me onder
sluit mijn ogen wezenloos.
Ik laat geen enkele dag
aanbreken waarin ik
de storm ontbeer
of een poging doe
om te vliegen
boven deze orkaan.
Ja hier is het goed
in het oog van de wervelwind
daar waar ik niet
mistroostig hoef te zijn
onbewogen vervolg ik
de dagen na vandaag.
in het oog van de orkaan
een oorverdovende stilte
vult mijn ziel - ik blijf hier
en dompel me onder
sluit mijn ogen wezenloos.
Ik laat geen enkele dag
aanbreken waarin ik
de storm ontbeer
of een poging doe
om te vliegen
boven deze orkaan.
Ja hier is het goed
in het oog van de wervelwind
daar waar ik niet
mistroostig hoef te zijn
onbewogen vervolg ik
de dagen na vandaag.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Vrijdag, april 18, 2014 22:01 |
| ik hoor je niet!!!:S | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, april 18, 2014 19:40 |
| heel mooi verwoord | |
| Aquarel: | Vrijdag, april 18, 2014 16:07 |
| Als verdoofd, lees ik. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2014 | ||
| Thema's: | ||